Sa prolećem 2015. godine došla je na svet zbirka NAJKRAĆE PESME Miloša Ristića, kruševačkog književnika i kritičara. Time je upotpunjen i zaokružen njegov opus kojim se pojavio na sceni srpske književnosti, kao mlad i već četiri godine od diplomiranja nezaposlen profesor srpske književnosti i jezika. Šesta zbirka poezije ulazi u niz od deset knjiga napisanih i objavljenih za samo dve i po godine:
2012: Ljušture javnosti,
2013: Dijagnoza, Tazbina, 11 razloga zašto volim kišu, Tasićevo književno delo, Mislim dakle nosim bradu,
2013: Život na Balkanu (priredio),
2014: Raspadnik,
2015: Оtvoreno o književnosti, Najkraće pesme
NAJKRAĆE PESME objavila je izdavačka kuća KORNET iz Beograda. Urednik ovog neobičnog izdanja je Pavle Ćosić, za izdavača Stefan Kostadinović, korice su delo Maje Gačanović, lektura Vladislava Miler. Zbirka od sedamdesetak pesama nastavlja onu tradiciju traženja novog izraza koju je pokrenuo Momčilo Nastasijević. Ona predstavlja jezički eksperiment i semantičko poigravanje u kome se razlike između jezičkog i poetskog i njihove dodirne tačke polako gube i nestaju srastajući u jedno. NAJKRAĆE PESME su pokušaj da se sa što manje jezičkih izraza, zapravo sa samo jednom, dve, par ili nekoliko reči ostvari pesnički izraz i one su više umetnički predmet nego poezija u klasičnom smislu reči, kako je primetio Pavle Ćosić.
Knjiga se može naručiti na mejl:
narucivanje@kornet.rs
Pročitajte i:
